خدا و ما
شنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۳، ۰۱:۲۴ ق.ظ
بعضی وقت ها،
ما آدم بزرگ ها، کارهای بدی می کنیم . بعدش نعمت هایی را از دست می دهیم، اما طرف دیگر قضیه، خداست...
آنقدر مهربان که می بیند دستش را ول کرده ایم اما دست ما را ول نمی کند و می گوید:
- سلام بنده ی من،
-راستی یه کمی صبر کن،نعمت جدیدی در راه است...
ولی اوضاع و احوال ما را ببینید!
فکر می کنیم ...حساب و کتاب می کنیم...دو دو تا می کنیم...اما فقط خدا را مقصر می دانیم و اصلا انگار نه انگار که ما هم...
تازه بد تر اینجاست که می گوییم:
خدا گر ز حکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری
یعنی خودتان بهتر می دانید...
کسی این دور و بر نیست.خودمانیم! بیایید مرد و مردانه یک حساب سر انگشتی بزنیم:
واقعا چند مرده حلاجیم؟!!
